پيشگفتار

حاصل نه ماه زيستن در سلول‌هاي انفرادي اوين و رجايي‌شهر ـ از آبان 1361 تا مرداد 1362ـ در شرايط هولناكي كه به كنايه در وصف آن مي‌گفتند ?عمودي مي‌آيي و افقي مي‌روي?، حفظ سورة يوسف و دعاي كميل بود.

لحظه‌هايي كه ياري جستن از خدا را جز در زمزمة هر روزة اين دو و تأمّل در آنها نمي‌ديدم و...

اندكي پس از آزادي به همّت دوستان، طي جلساتي به توشه‌گيري از دعاي كميل پرداختيم.

 اين فرازها، مجموعة برداشت‌هايي از دعاي كميل است كه طي 12 جلسه در مجلس دوستان مطرح شده و اكنون به رهروان علي(ع) و شيفتگان راه او پيشكش مي‌شود.

باشد كه با مجموعة انتقادها و پيشنهادهاي خود در باروري اين مجموعه ياريمان كنيد. جا دارد صميمانه‌ترين سپاس خود را تقديم بزرگواراني كنم كه در سير اين جمع‌آوري با ريشه‌يابي لغات از منابع مختلف گرفته تا ارائة پرسش‌هاي موشكافانه و پياده‌كردن نوار و پاكنويس‌كردن و...؛ دستان گرم و پربركتشان مرا ياري‌ دادند.

لطف الله ميثمي