بحث‌هاي بنيادي ملي
درگيرودار بحران‌ها و تنش‌هاي سياسي اجتماعي و اقتصادي و حوادث جهاني كه بر منطقه و كشور ما، سياست‌هاي سلطه طلبانه‌اي را تحميل مي‌كند، و حس نوميدي و بي‌اعتمادي كه در ميان مردم و حتي نخبگان ايراني، سستي و انفعال ايجاد كرده است، اينجانب احساس خطر جدي نموده، برخود فرض دانستم كه تجربه خود را با آحاد ملّت شريف درميان گذاشته، خود و همگان را به اتخاذ روش‌ها و منش‌هاي تحول‌يافته‌اي در جهت نجات وطن از فروپاشي مادي يا اجتماعي و معنوي، دعوت نمايم.
امروز، سرعت تحولات جهاني، موقعيت پيچيده و خطرناكي را پيش آورده كه برخورد و رويارويي با آن به مراتب بيش از گذشته، دستيابي به يك ساختار دروني (اجتماعي و سياسي) «وحدت آميز» و «منسجم» را ايجاب مي كند. با اين همه، فضاي تنش‌زا و سرشار از خصومت كنوني، و پنهان‌سازي تصميم‌گيري‌هاي اساسي و سرنوشت ساز از مردم و نمايندگان آنها، با چنان «وحدت» حياتي، فاصله بسيار دارد.