http://www.hambastegidaily.com/arshive_paeez/azar/13/main/01.pdf
سر مقاله
بوش در معرض انتقاد
برگردان : لطف الله میثمی
نوشته: هاوارد فاين من
منبع: نيوزويك
يكي از
دموكرات‌هاي جنگ طلب
خواستار عقب‌نشيني از عراق است و در واشنگتن مبارزه
شديدي را درمورد چگونگي و
زمان بازگشت ارتش به كشور ترتيب داده است.
چنان‌كه دوستان شرح
مي‌دهند، جك مورتا يكي از جمهوري خواهان ايالت
پنسيلوانيا ماه‌ها در تلاش
براي يافتن راهي روشنگر به منظور انجام كاري كه
بايد در كنگره در خصوص عراق
صورت گيرد، بوده است. رزا دلارو يكي از
جمهوري‌خواهان ايالت
كانكتيكات گفت: «تصور مي‌كنم وي كاري را كه
كاتوليك‌ها آن را «شب
طولاني روح» مي‌نامند، انجام داده است.» در سال 1974
مورتاي دموكرات نخستين
سربازي بود كه براي بازگشت از ويتنام به وطن انتخاب
گرديد. اين سرباز نشان
گرفته نيروي دريايي كه اهل منطقه كوهستاني «شكارچي
آهو» در مشرق پيش‌مرگ است،
همواره جنگ طلبي پيشرو و حامي ژنرال‌هاي
پنتاگون بود. اكنون، وي
درسن 73 سالگي با هزينه وزارت دفاع، مسوول انجمني
گرديده است و همانند يك
پاشاي خشن و خاموش كه درجايگاه ساكت و امن خود در
سه كنجي پنسيلوانيا روي
صندلي نشسته، مراجعين را به حضور مي‌پذيرد. مورتا
به نيوزويك گفت:«دوست دارم
كاري خارق‌العاده انجام دهم.»
اما هفته گذشته، مورتا
تصميم گرفت به شكلي تماشايي عزلت بيرون آيد. نتيجه
اين كار نقطه عطفي- فراز و
نشيبي- در بروز نزاع داخلي در آمريكا بر سر
حمله به عراق بود.
كاخ سفيد با چيدن مجدد
اسباب اتاق جنگ خود، در مقابل دموكرات‌ها حالتي
تدافعي به خود گرفته است. و
دموكرات‌ها در عوض از نتايج نظرسنجي‌هايي كه
حاكي از كاهش حمايت از
رياست جمهوري بوش است، به وجد آمده اند. پس از
ماه‌ها بحث و گفت و گو در
مورد چگونگي لشكركشي به عراق و بحث سلاخ هاي
كشتار جمعي ناگهان مركز ثقل
سياسي متوجه پرسش ديگري شد: چگونه از عراق
خارج شويم؟
مورتا كسي بود كه به اين
نكته اشاره كرد. در آغاز، وي يكي از حاميان شديد
جنگ بود كه براي آغاز آن
راي داده و به منظور پرداخت هزينه‌هاي آن پول
داده بود. اما وي در آخرين
سفر خود به عراق متقاعد شده بود كه نه تنها اين
جنگ پيروزي در بر نخواهد
داشت بلكه ادامه حضور نظامي آمريكا در عراق اوضاع
را وخيم‌تر خواهد ساخت. وي
گفت: ما هدف دشمن و بخشي از اين مشكل هستيم؛ پس
از بازگشت به واشنگتن وي
ديدار هفتگي خود از مركز پزشكي نظامي والترريد را
از سر گرفت و از افرادي كه
دچار جراحات و صدمات شديد شده و در حال بهبودي
بودند، ملاقات كرد و از
ديدن صحنه‌هايي كه در آن جا مشاهده كرده بود، عذاب
كشيد. دلارو گفت:«من فكر
كردم اين بازديدها تاثير عميقي بر وي گذاشته است؛
در گفت وگويي طولاني با
همكار ايرلندي خود، وي در خصوص قهرمان و مشاور خود
در كنگره، يك ايرلندي سخت
كوش ديگر به نام توماس اينل صحبت كرد. اينل در
سال 1967 با اين‌كه فردي
جنگجو بود، با گفتن اين نكته به رييس جمهور وقت،
ليندن جانسون، كه جنگ
ويتنام به يك دليل گمشده مبدل گشته است، وي را مبهوت
كرده بود. اكنون نوبت مورتا
است كه با اداي حقايق تلخ با رييس جمهور ديگري
مقابله كند.
رهبري دموكراتيك دقيقا
خواستار انجام چه كاري توسط مورتا بود؟ نانسي پلوسي
متحد نزديك وي و از رهبران
دموكرات در مورد آشكار ساختن محور دوم حمله به
عراق نگران بود و از مخالفت
فزاينده وي در خصوص جنگ مطلع بود. آنها با
يكديگر ملاقات كردند و به
توافق رسيدند كه مورتا نظر خود را به صورت خصوصي
در كنفرانس حزب دموكرات
مطرح سازد.
تا پس از آن مورتا به نوبه
خود قطع‌نامه‌اي را كه خواستار عقب‌نشيني ارتش
از عراق«در نزديك‌ترين زمان
ممكن» است، مطرح كند. پلوسي و ساير ليبرال‌ها
فاصله خود را حفظ خواهند
كرد، درحالي كه سرباز سابق نيروي دريايي آنها به
مبارزه خود ادامه خواهد
داد. طي يك كنفرانس مطبوعاتي كه پرچم آمريكا در رديف‌هاي طولاني آن را زينت
داده بود،
جك مورتا جنگ عراق را به
عنوان «سياست ناقصي كه در نتيجه يك اشتباه پيچيده شده است» محكوم كرد.
مورتا مي‌دانست كه انفجاري
برپا خواهد كرد وي اين كار را انجام داد. ورود
او به پارلمان با فريادهاي
خوشحالي از سوي دموكرات‌هاي همكار و نگاه‌هاي
بد جمهوري خواهان مورد
استقبال قرار گرفت. آشوب اندكي در پي آن رخ داد.
رهبران حزب بزرگ قديمي كه
نام قبلي حزب جمهوري‌خواه مي‌باشد، به يكي از
نمايندگان جديد اوهايو به
نام جين اشميت كه مايل بود خود را خونسرد نشان
دهد فرصت دادند تا يك تماس
تلفني از سوي يكي از اعضاي نيروي دريايي را كه
وي مي‌گفت مي‌خواهد «پيامي
را به مورتا برساند» وصل نمايد: «اگر اين افراد
بزدل خود را كنار بكشند و
فرار كنند، نيروي دريايي هرگز چنين كاري نخواهد
كرد.» دموكرات‌هاي خشمگين
از صندلي خود بلند شدند، مشت‌هاي خود را بالا
بردند و فرياد زدند: «سخنان
اشميت بايد از گزارش حذف گردد.» مارتين ميهان
يكي از جمهوري‌خواهان
ماسوچوست فرياد زد: «دوستان شما احساساتي شده‌ايد!
در حالي كه هارولد فورد از
جمهوري‌خواهان تنسي به منظور مقابله با آنها،
جانب حزب بزرگ قديمي را
گرفت. كشمكش به قدري بالا گرفت كه تام ديلي
جمهوري‌خواه را از جايگاه
امن و پنهان خويش بيرون كشيد و اشميت در نهايت
معذرت‌خواهي نمود. مجلس در
پايان با راي 403 به 3 با حذف بخشي از قطع نامه
مورتا كه حزب بزرگ قديمي
(بدون اجازه مورتا) تا حد ممكن آن را مخالف جنگ جلوه داده بود، موافقت
نكرد. در واقع هر يك از دموكرات‌ها، من جمله مورتا
با ديدن اين دام آشكار برضد
آن راي دادند.
اين نمايش پاياني شرم‌آور و
زبون و گاهي مضحك براي فصلي بود كه مسايلي جدي به وجود آورده بود.
تغيير سياست جنگ در واشنگتن
برخي از تغييرات بايد به
نوبه خود كار اندكي در مورد جنگ صورت دهد. كاخ
سفيد از زمان سرهم‌بندي
كردن كمك‌هاي امدادي در فاجعه كاترينا تا
كيفرخواست رييس كاركنان ديك
چني، معاون رييس جمهور با موجي از اخبار بد
مواجه بوده است كه حمايت از
هر يك از سياست‌هاي رييس جمهور را تضعيف خواهد
كرد. اما همچنان كه آنها
نظاره‌گر حملات كشنده و مداوم شورشيان سني و
همزمان كاهش مداوم تعداد
رهبران جنگي و مردان وفادار به بوش بودند،
دموكرات‌ها شهامت بيشتري
براي حضور در مقابل كنگره يافتند. رام امانوئل
اهل شيكاگو گفت: «واقعيت
اين است كه سياست جنگي بوش شكست خورده است.» اين
فرد پزشك سابق كلينتون بود
كه در حال حاضر رياست كميته مبارزات كنگره‌اي
دموكرات‌ها را بر عهده
دارد؛ «اين سياست شكست خورده است! چه كسي بهتر از
جك مورتا اين مساله را
بازگو مي‌كند.»
تحليل‌گران زيرك‌تر در اين
زمينه مي‌گويند: «شكست» سياست آمريكا كاملا
آشكار نشده است. اخبار
تلويزيوني به استثناي الجزيره به طور منظم تغييرات
گيج كننده در عراق را كه
بسياري از آنها از لحاظ اخلاقي و سياسي با ارزش
هستند، منعكس نمي‌كنند.
صدام حسين بركنار شده و در انتظار محاكمه به سر
مي‌برد. مدارس،
بيمارستان‌ها و ساير نهادها در اكثر نقاط كشور مشغول
فعاليت هستند. راي‌دهندگان
قانون اساسي را انتخاب كرده‌اند و حتي اغلب
سني‌ها در احزاب سياسي كه
پيش از انتخابات ملي 15 دسامبر مانور مي‌دهند،
گرد آمده‌‌اند. برنامه اصلي
پس از انتخابات اين است كه نيروهاي ائتلافي از
تعداد روزافزون يگان‌هاي
تواناي عراقي به منظور «پاك‌سازي، حفظ و ساخت»
عراقي آرام استفاده نمايند.
اما ادعاهاي جديد مبني بر
شكنجه مخفيانه سني‌ها توسط دولت به تشويق اين
گروه براي شركت در انتخابات
ماه دسامبر كمكي نخواهد كرد و تعداد معدودي از
اعضاي كنگره كه از عراق
بازگشته‌اند در مورد احتمال پايان سريع شورش‌ها
بدون ورود نيروهاي بيشتر
آمريكايي ابراز خشنودي نمودند، به طوري كه طبق
گفته مورتا، اين كار مستلزم
برقراري مجدد پيش‌نويس خواهد بود. گفت: «من
ديدم كه اين فرماندهان تا
چه اندازه دلسرد و نااميد بودند. آنها آنچه را
كه كاخ سفيد از آنها
مي‌خواهد، مي‌گويند، اما به منظور برقراري امنيت در
مرزها نيروي كافي ندارند.»
از زماني كه كنگره براي
(روز شكرگزاري) پايتخت را ترك كرد و بوش از سفر
خود به آسيا بازگشت،
دستياران كاخ سفيد مشغول بررسي نوارهاي ويديويي سياسي
بودند تا ببينند كه در كجا
كنترل حوادث را از دست داده‌اند. آنها به اين
نتيجه رسيدند كه در ميان
افراد مقصر، سناتور بيل فريست
از حزب بزرگ قديمي قرار
داشت كه اوايل ماه جاري به كمك هري ريد با استفاده
از تدبير و زيركي سنا را
وادار كند تا در نشستي غيرعلني پاسخ‌هايي در مورد
مسايل مربوط به تسليحات
كشتار جمعي ارايه دهد. اما دستياران كاخ سفيد
دريافتند كه آنها نيز با
تصور اين كه بوش از لحاظ شخصيتي غيرقابل هجوم
است، مقصر بوده‌اند و اين
حوادث و توضيحات آنها متوجه خود آنها خواهد
گرديد. نيكل والاس مدير
ارتباطات بوش گفت:«وضعيت دفاعي اتاق جنگ به
گونه‌اي بود كه ما در طول
مبارزات انتخاباتي وظيفه خود را به خوبي انجام
داديم. شايد ما به شكلي
ناصحيح اميدوار بوديم يا فرض مي‌كرديم كه پس از
انتخابات وجود اتاق جنگ
ضروري نخواهد بود.»
شكي نيست كه اتاق جنگ اكنون
به وضعيت پيشين خود بازگشته است، بسياري از
همان افرادي كه در سال 2004
آن را اداره مي‌كردند در آن مشغول به كار
شده‌اند و رياست آن برعهده
كارل رو نابغه است. به منظور پاسخ‌گويي به
اتهامات بوش در «گمراه كردن
تعمدي» كشور در مورد سلاحهاي كشتارجمعي، كاخ
سفيد مشغول بحث در مورد اين
مساله است كه اكثر دموكرات‌ها و اكثر مقامات
سازمان ملل و سازمان‌هاي
جاسوسي اروپا نيز تصور مي‌كردند كه صدام حسين داراي اين تسليحات است.
دستياران بوش مي‌گويند كه دموكرات‌ها نيز همين
اطلاعات را مشاهده
كردند و به همان نتيجه‌اي
رسيدند كه بوش رسيده بود.(ادعايي كه دموكرات‌ها
به شدت آن را رد مي‌كنند.) يكي از دستياران
ارشد كاخ سفيد گفت: ما به
اين نتيجه رسيديم كه بدون برخورد با اين مساله
نمي‌توانيم پيام خود را به
صورت موثر منتقل نمايم.
اما مشخص نيست كه چگونه
رياكاري دموكرات‌ها به احياي حيثيت شخصي بوش كمك
خواهد نمود. ظاهراً اين
استراتژي ناچيز شمردن دشمنان بوش به اين جمع بندي
كمك مي‌كند كه قبل از جنگ
در عراق تسليحات كشتار جمعي وجود نداشت و
كارشناسان مسايل استراتژيكي
كاخ سفيد به منظور انجام فعاليت خود مجبور
بوده‌اند از تاكتيكي
استفاده نمايند كه در مبارزات به شدت از آن ممانعت به
عمل آمده است.
استفاده از خود بوش به
عنوان نقطه حمله
سناتور جان كورنين كه اهل
تگزاس و از دوستان نزديك بوش و رو است مي‌گويد:«
گرفتار كردن رييس جمهور در
اين بحث، نخستين انتخاب نيست.»
اما رييس جمهور به شتاب
خوددر وارد شدن به اين بحث ادامه داد؛ هفته گذشته
وي به گروهي از مخاطبان
نظامي در ويلكس بار گفت:«با وجود اين كه انتقاد از
تصميم هاي من يا هدايت جنگ
مشروع است، بازنويسي چگونگي آغاز جنگ رفتاري
غيرمسوولانه است. سپس وي
بارديگر به بحثي كه تمام روساي جمهور در زمان جنگ
مطرح مي‌كنند، اشاره
كرد:«اين انتقادها مسايل اخلاقي را ناديده مي‌گيرد و
به دشمنان ما شهامت
مي‌دهد.» وي اعلام كرد: اين حملات بي اساس، علايم
نادرستي براي ارتش ما و
دشمني كه نابودي زندگي ما را هدف قرار داده است، ارسال مي‌نمايد. اما حتي
استفاده از اين سلاح مي‌تواند در زماني كه
نظرسنجي‌ها حاكي از آن است
كه اكثر آمريكايي‌ها در مورد اين كه آيا جنگ
عراق زندگي ما را ايمن‌تر
ساخته است يا خير، ترديد دارند، خطرناك باشد.»
تصميم گيرندگان اتاق جنگ
همچنين اميدوار هستند تا خبرخوبي را كه در عراق
يافت مي‌شود و آنها
مي‌گويند كه در رسانه‌هاي آمريكا پخش نمي‌شود، مورد
تاكيد قرار دهند. آنها
اخيراً يكي از بهترين افراد خود را به نام استر
اشميت (وي هيچ رابطه‌اي با
نماينده كنگره ندارد) به منظور يافتن راههايي
براي ايجاد اخبار مثبت به
بغداد فرستاده‌اند.
پاسخ وي اين گونه است:
ايجاد روابط بهتر با خبرنگاران
اما ممكن است آنها اين
روزها به دليل حملات تروريست‌ها در هتل‌هاي، خود
زنداني شوند. رييس جمهور
بوش همچنان خوش بين است و مي‌گويد:«چيزي جز
پيروزي را برقرار نخواهد
كرد. ضمناً دموكرات‌هايي نظير سناتور جان كري
ارايه برنامه‌هاي عقب‌نشيني
را آغاز نموده‌اند و جمهوري خواهان، نظير
سناتور چاك هاگل، ترديد
شديد خود را در مورد اين سياست ابراز مي‌دارند.
پنتاگون روش‌هاي ماهرانه‌اي
را براي مراحل عقب نشيني نيروهاي آمريكا ترتيب
داده است. مورتا نيز به
منظور ايجاد يك مناظره تمام عيار برنامه‌ريزي
مي‌كند. دوستي به وي
نوشت:«انيل به شما افتخار خواهد كرد.» پايان اين هفته
مورتا به گوشه دنج خود در
پنسيلوانيا باز مي‌گردد، تنها در حال حاضر است
كه هر فردي در واشنگتن از
محل واقعي زندگي وي آگاه است
***