انتخابات آمریکا چه تأثیری در روابط ایران و آمریکا دارد؟

 برای بررسی این موضوع ابتدابايد، به زمان اواخر دوره بيل كلينتون و زمانی که ركودي شديد در امريكا حاكم بود، اما اعلام نمي شد، بازگردیم. در آن زمان بايد6 هزار ميليارد دلار در سيستم آمريكا تزريق مي شد، ولي حاکمان اصلی آمريكا تاكيد كردند كه براي رفع اين ركود تنها نمي توان به آمريكا متكي بود و بايد تغييرات قاره اي رخ دهد. بنابراين لازم بود كه نئوکان ها بر آمريكا حاكم شوند تا با بحران و جنگ اين تغييرات را اجرا كنند كه سرانجام جورج بوش یکی از اعضای نئوکان ها با کمک قوه قضاییه رئیس جمهور شد. نئوکان ها همان هایی هستند که در سال 1997 برنامه ای تدوین کردند با عنوان پی.ان.ا.سی (پروژه برای قرن جدید آمریکا) که یکی از بندهای مصوب آن، حمله به عراق بود و درواقع این اتفاق ربطی به حادثه 11 سپتامبر نداشت. وقتی بوش به طور رسمی کار خود را آغاز کرد، اولویت برنامه های خود را برپایه؛ نخست، امنيت عرضه نفت در خلیج فارس و دوم، حفظ موجودیت اسراییل بنا نهاد، اما وقتی ماجرای 11 سپتامبر پیش آمد بوش با سوارشدن بر احساسات جریحه دار شده مردم آمریکا و مردم جهان خط مشی نئوکان ها را اجرا کرد و به افغانستان و سپس عراق حمله نمود و نیروهایش را در خلیج فارس به سه برابر افزایش داد و این نشان می داد که آنها به بهانه مبارزه با تروریسم در پی دستیابی به چاه های نفت عراق هستند. این جنگ براساس دو دروغ استوار بود، چرا که نه بعث عراق با القاعده ارتباط داشت و نه سلاح شیمیایی و اتمی داشت، بنابراین با واکنش جهانیان روبه رو شد. سازمان ملل و شورای امنیت با آن مخالفت کرد و بنابراین مقاومت های حقوق بشری، ملی و مذهبی به وجود آمد. در واقع دوران نئوکان ها ويژگي هاي زیر را داشت: "اقدام جنگ پيشگيرانه"، "اقدام يكجانبه"، "حفظ برتري مطلق نظامي"،" اقدام به هر شيوه"،"كاربرد سلاح هاي اتمي کوچک،"حقانيت زور و قدرت" و اين سخن بوش كه "هركه با ما نيست عليه ماست" و "ما بر ثواب هستيم ديگران بر خطا."

جنگ که شروع شد موج گسترده ای از مخالفت ها با بوش را درپی داشت و این مخالفت ها پس از آشکارشدن دو دروغ یادشده بوش شدت گرفت. این طور به نظر می رسید که بوش در انتخابات سال 2004 رأی نیاورد اما به دلیل وجود پدیده بنیادگرایی مذهبی و بنیادگرایی بازار و اتحاد شکل گرفته میان بوش و اوانجلیست ها در نهایت او پیروز میدان شد. از آن زمان تا انتخابات میاندوره ای 2006 مخالفت ها ادامه داشت و آمریکایی های بسیاری ضد جنگ شدند.این روند درنهایت به آنجا انجامید که جمهوریخواهان در انتخابات میاندوره ای شکست خوردند و هسته های اصلی نئوکان ها نیز به شیوه های مختلف از گردونه کنار رفتند؛ در واقع مردم آمریکا که مردمی وطن پرست اند علیه رئیس جمهور و فرمانده کل قوای خودكه در حال جنگ بود رأی دادند.

اینک آمريكا با سه بحران شناخته شده و اعلام شده روبه روست: "مسکن، مالی و اعتماد." در همين رابطه برژینسکی ( مشاور امنیت کارتر)، از لزوم در رأس قرارگرفتن فردی سخن به میان می آورد که بتواند حباب های شکسته مسکن، مالی و اعتماد جامعه آمریکا را ترمیم کند. او معتقد است اعتماد مردم در حال حاضر نسبت به آمریکا و نظام سرمایه داری سست شده و باید فردی در مصدر امور قرار بگیرد که بتواند این اعتماد را باز گرداند؛ به هر روی انتخاب خانم هیلاری کلینتون و رنگین پوستی به نام اوباما نمایشی را نشان داد که جامعه آمریکا درپی تغییرات اساسی است و از آنجا که شعار اوباما نیز "تغيير" است مردم آمریکا امیدوارند این تغییرات با رأی آوردن او انجام شود، اما یکی از ویژگی های اوباما این است که جنگ عراق را فاجعه می داند و این در شرایطی که بسیاری از آمریکایی ها این روزها ضد جنگ هستند به مطرح شدن او کمک می کند، اگر اوباما پیروز شود چون می خواهد با سه حباب شکسته شده برخورد کند و روند معکوس جنگ عراق را آغاز کند و با تبعیض نژادی و جنسیتی و فقر مبارزه کند، بنابراین کشورش تا مدت ها درگیر مسائل داخلی خواهد بود. ناظران سیاسی می گویند چندین سال لازم است تا خرابکاری های سونامی محافظه کاران جدید ترمیم شود و آمریکا به وضعیت 2000 برگردد. به نظر می رسد دوران اوباما دوران و فرصت خوبی است برای توسعه پایدار ایران، چرا که ممکن است دخالت هایشان در منطقه کمتر شود به شرطی که یک سیاست مردم سالار، دفاعی و محکم داشته باشیم و از دشمن تراشی خودداری کنیم. ژنرال کالین پاول که برای آمریکایی ها فرماندهی محبوب است و جنگ عراق را لکه ننگی در سوابق خود دانسته و جمهوریخواه است، اوبامای رنگین پوست را تأیید کرده او گفت اوباما را متهم می کنند که مسلمان است، ولی من می دانم که او مسیحی است، حال اگر مسلمان هم باشد چه اشکالی دارد یک مسلمان در انتخابات آمریکا شرکت کند. عقلای آمریکا برای مقابله با این سه بحران و روند معکوس جنگ توانسته اند چند ده درصد به مشارکت سیاسی مردم بیفزایند و با وجود بحران ها امیدوارند با مردم سالاری عمیقتر و وسیعتر و انتخاب یک رنگین پوست خرابی های بوش و اعتماد از دست رفته ترمیم شود.

خانواده های آیزنهاور، کِندی و آقایان کارتر، برژینسکی، بیل گیتس، جورج سوروس، ال گور، بیل کلینتون، هیلاری کلینتون، پاول و حتی رئیس بانک مرکزی ریگان، اوباما را تأیید می کنند و این عمق بحران و راه برون رفت را نشان می دهد. علاوه بر آن جامعه دانشگاهی، دانشجویان و دانش آموزان در یک بسیج فوق العاده ای از اوباما حمایت می کنند. دوران اوباما آغازی است بر یک پایان، پایان نئوکان ها.

احساس من این است که اگر در این چند روز جنگی رخ ندهد و بحران جدیدی ایجاد نشود، اوباما پیروز شود.