محافظه كاران ايران در عرصه سياست جهاني

«محسن يحيوي يكي از نمايندگان محافظ كار مجلس ايران كه در كميسيون نفت نيز عضويت دارد, بر اين اعتقاد است كه شركتهاي آمريكايي به شرط آنكه پيك سياسي دولت آمريكا نباشند, براي امر سرمايه گذاري در ايران مورد استقبال قرار مي گيرند.» "ميد ژوئن 1999"

در اين رابطه اواخر خرداد ماه سال جاري حبيب اله عسگراولادي دبيركل جمعيت مؤتلفه اسلامي در كنفرانسي مطبوعاتي گفت: ما معتقديم كه اگر آمريكا, انقلاب اسلامي ما, رهبري ما و نظام ما را پذيرا شود و براي ما احترام متقابل قايل شود, و در گام نخست آنچه را كه از اين كشور به يغما برده, برگرداند, شرايط برقراري رابطه فراهم خواهد شد.

بيش از اين محمدجواد لاريجاني برقراري روابط با آمريكا را بسته به شرايطي دانسته بود كه در آن قرار داريم و بر اين نكته تاكيد ورزيده بود كه اگر منافع ما ايجاب كند, برقراري روابط مجدد با آمريكا هيچ منعي ندارد. عسگراولادي, يكي از منتقدان جدي رييس جمهور خاتمي در عرصه سياست داخلي, بر اين اعتقاد است كه دولت خاتمي توفيقهاي بي سابقه اي ازجمله تشنج زدايي در منطقه و گفت و گوي تمدنها به جاي درگيري تمدنها داشته است.

برخي از آگاهان سياسي از مجموع مواضع جناح موسوم به محافظه كار در رابطه با سياست خارجي و نزديكي به غرب و آمريكا اينگونه استنباط مي كنند كه جناح فوق در صدد نشان دادن اين نكته به غرب و آمريكا است كه خاتمي تنها جناح موجود در نظام نيست كه خواهان گسترش روابط با غرب است, تا بدين وسيله وجه مميزه برتري خاتمي در صحنه سياست خارجي را مخدوش كنند. با توجه به مواضع آيزنشتات معاون وزارت امورخارجه آمريكا كه نزديكي به جريانهاي نسبتا" تجاري سنتي خاورميانه را تجويز كرده بود, به نظر مي رسد, اعلام جسته گريخته يك رشته مواضع در رابطه با موضوع ايران و آمريكا از سوي اين جناح كه توام با احتياط سياسي مي باشد, پاسخي به موضع گيري آيزنشتات است. اگر پافشاري جناح محافظه كار, در اتحاد ايران و آمريكا عليه رژيم عراق صحت داشته باشد, در آن صورت مي توان گفت كه اين جناح گامهاي بلندي را در عرصه سياست جهاني برداشته است. اتخاذ چنين مواضعي اين تصور را در نزد آمريگاييها دامن مي زند كه بين جناحهاي ايران رقابت بر سر نزديك شدن به امريكا وجود دارد. كه نتيجه آن افزايش فشار امريكا برما خواهد بود.