قرارداد توتال و سياست گذاري هاي نفتي

به نقل از مطبوعات خارجي!

1. مجله نفت و گاز

“Oil & Gas Journal” مينويسد:

-1- سهم سه شركت طرف قرارداد بدين ترتيب است. توتال 40 درصد, گاز پروم (روسيه)30 درصد, پتروناس مالزي 30 درصد.

2-1- موضوع قرارداد متقابل اين سه شركت با شركت ملي نفت ايران توسعه فاز 2 و 3

ميدان گازي "پارس جنوبي" مي باشد.

3-1- ذخاير "پارس جنوبي" 300 تريليون فوت مكعب برآورد شده است كه در عمق 70متري آبهاي ايران, نزديك به ميدان عظيم گازي قطر قرار دارد.

4-1- شركت ملي نفت ايران مشغول توسعه فاز 1 "پارس جنوبي" مي باشد كه انتظار مي رود در سال 1999 به بهره برداري برسد.

5-1- ميدان "پارس جنوبي" متشكل از 8فاز است كه شركت ملي نفت ايران در نظر دارد فازهاي باقيمانده را به مناقصه بين المللي بگذارد.

6-1- شركت "توتال" مجري و مسؤول توسعه و توليد همزمان فازهاي 2و3 مي باشد كه هر يك از اين فازها روزانه يك ميليارد فوت مكعب گاز و مايعات گازي همراه, توليد مي كند.

7-1- شركت "توتال" و شركا, هزينه 2ميليارد دلاري اين طرح را تامين خواهند كرد.

8-1- "توتال" بايد در هر فاز 1 سكو و يك خط لوله نصب كند و اضافه بر آن 10 حلقه چاه توليدي در فازهاي مربوطه حفر نمايد. همچنين قرار بوده است, پس از تفسير اطلاعات لرزه نگاري 2 حلقه چاه توصيفي در سال 1998 حفر شود.

9-1- تا نيمه دوم سال 2001 بهره برداري از نخستين واحد فراوري گاز و مايعات گازي آغاز و پس از آن ظرف يكسال, امر توسعه پايان مي پذيرد. در اين هنگام "شركت ملي نفت ايران" بعنوان مجري, امر توليد را بعهده خواهد گرفت.

10-1- بازپرداخت به شركتهاي طرف قرارداد, معادل 80 هزار بشكه در روز (مايعات گازي) و براي مدت 7سال پس از شروع توليد خواهد بود. 11-1- توليد حوزه گازي "پارس جنوبي" برخلاف ديگر طرحهاي گاز, قرار است در شروع كار به رفع نيازهاي داخلي اختصاص مي يابد.

12-1- قرارداد ايران با "توتال" و شركا كه مبني بر برداشت 140ميليارد مترمكعب گاز طي 7سال از حوزه "پارس جنوبي" است, 8/1 درصد از كل ذخاير اين حوزه مي باشد.

13-1- طبق برآورد بعمل آمده از سوي ايران, ميدان "پارس جنوبي" 3/9 تريليون مترمكعب گاز دارد.

14-1- طبق برآورد ايران, توليد گاز, حوزه "پارس جنوبي" در نهايت به 57 ميليون مترمكعب در روز بالغ خواهد شد.

. نقل از منابع:

“Neft ComPass”

“Petroleum Argus”

2. ميخوانيم:

1-2- پيش از قرارداد "پارس جنوبي", شركت "توتال" در سال 1995 به همراه پتروناس, موافقتنامه ديگري را براي توسعه ميدان سيري به امضا رساند. پيش بيني مي شود كه توليد اين ميدان, ظرف مدت 5سال به 40تا70 هزار بشكه در روز برسد.

2-2- وجود قانون "منع معامله با ايران" (قبل از داماتو) سبب كناره گيري شركت امريكايي "كونوكو" از ادامه طرح توسعه ميادين نفتي سيري گرديد. پس از آن "توتال" جايگزين شد.

3- به نقل از مقاله مندرج در مجله اكسپرس 2480, تحت عنوان : "چاههاي نفت

ايران آخرين تير تركش".

1-3- مساله ارتباط با خارج براي رييس جمهور "محمدخاتمي" بسيار مهم است. اين اميدواري وجود دارد كه گشايش بسوي خارج, اقتصاد ايران را كه به واسطه سقوط قيمت نفت, به نفس نفس افتاده, جان تازهاي ببخشد.

2-3- ايران بين مارس 1990 تا مارس 1991 معادل 22ميليارد دلار واردات داشته است و اين در حالي است كه واردات ايران بين مارس 97 تا مارس 98 تا ميزان 6/14 ميليارد دلار سقوط كرده است.3-3- يك كارگزار امورمالي فرانسه مي گويد: ايرانيها نياز شديدي به سرمايه گذاري دارند و اين كار فقط از خارجي ها برميآيد.

4-3- ترقي خواهان حامي "خاتمي" مي دانند كه محافظه كاران و ملي گرايان كوچكترين اشتباه آنها را به دقت زير نظر دارند. سايه "محمدمصدق" مردي كه در سال 1951 با ملي كردن نفت ايران پيكر "شركت نفت انگليس – ايران" را لرزاند. هنوز بر روي چاههاي نفت ايران احساس مي شود. حتي شاه ايران كه به لطف سازمان "سيا", "مصدق" را كنار زد و دوباره بر مسند قدرت نشست, نتوانست قانون ملي كردن نفت ايران را دگرگون سازد. بايد بگوييم اين قانون به اندازه "قرآن كريم" دست نخوردني مينمايد!

5-3- مقامات ايراني كاملا مراقب كارگزاران خارجي هستند. قراردادها بسيار دقيق و از هر جهت حساب شده تنظيم شده اند. سرمايه گذار خارجي در واقع براي كارفرماي ايراني كار مي كند و دستمزد با تحويل نفت خام و گاز پرداخت مي شود.

6-3- بيژن نامدار زنگنه, وزير نفت ايران اخطار ميكند كه بايد قانون اساسي را اصلاح و براساس آن قراردادهاي نفتي را به گونهاي تنظيم كرد كه شركتهايي مثل "توتال" بتوانند با روي باز از آن استقبال كنند.

7-3- "كريستوف دومارژري", مسؤول بخش خاورميانه شركت "توتال" مي گويد: ما مي خواستيم فعاليتهايمان را در خاورميانه گسترش دهيم. بنابراين چگونه مي توانستيم از ايران كه دومين توليدكننده گاز و سومين توليدكننده نفت است بگذريم؟

8-3- "توتال" در سال 1995 براي به دست آوردن قرارداد استخراج نفت سيري دست به كار شد و بدنبال آن نامزد انعقاد قرارداد دومليارد دلاري توسعه حوزه "پارس جنوبي" گرديد. قراردادي كه ايرانيها ميل داشتند از آن شركت امريكايي شود.

9-3- از آن زمان كه امريكا متوجه بيهوده بودن تحريمش عليه ايران شده است, مرتبا امتيازاتي را به اروپاييها واگذار مي كند و همگان انتظار دارند كه در آينده "قانون داماتو" نيز ملغي شود.

10-3- "الف اكتين" نيز بزودي مي تواند, قراردادي را با ايران منعقد كند اما ايرانيها در تنظيم قرارداد بسيار دقيق عمل مي كنند, چرا كه قرارداد با "الف" (ELF) ميتواند الگويي براي ديگر پروژه ها باشد.