رياضت نجيب الرئيس
اگر به شيوه فرش بافتن ايرانيان نظر
بيفكنيد, خواهيد ديد كه چگونه يك گروه, براي شكل گرفتن يك فرش, چندين سال وقت مي
گذارند. تحمل و بردباري ايرانيها را نبايد ناديده گرفت. آنها به شمار قاليهايي كه
در طول تاريخ بافته اند, در ميدانهاي نبرد نيز به پيروزي دست يافته اند. يك
سياستمدار عرب در سال 59 به همتاي عراقيش ميگويد: از پيروزيهاي ابتدايي خود در
جنگ با ايران خوشحال نشويد, زيرا آنها مردمي بردبار هستند و اين جنگ را به يك نبرد
درازمدت مبدل خواهند كرد.
در حوادث اخير ايران, كشتار
روشنفكران, يك نمونه مشخص و روشن براي ارزيابي است. اين سؤال پيش مي آيد كه بعداز
قتلهاي اخير, چگونه فرشي در ايران بافته خواهد شد؟ آيا محافظه كاران دست راستي, همچنان به پيش خواهندرفت يا اينكه جريان آزاديخواه مترقي, غلبه خواهد كرد؟ تجربه خاتمي,
نقطه روشني در تصوير مبهمي است كه در طي اين چند سال از اسلام سياسي و ايمان مذهبي
تصوير كردهاند. به همين دليل براي ايرانيان, مساله قتلهاي اخير بيش از كشتن چند
نفر ناراضي اهميت پيدا كرده است. آنها در جستجوي اين واقعيت هستند كه آدمكشان,
چگونه با همان تصوير مبهم از دين و ايمان ارتباط دارند؟ "حسنين هيكل"
روزنامه نگار مصري ميگويد: "هر اقدام سياسي درجهاي از حماقتها را با خود به
همراه دارد." ولي مجموعه حماقتها در حركتهاي اخير از مرزهاي قابل قبول فراتر
رفته است و اين بيانگر يك تهديد آشكار نسبت به انقلابي است كه بيستمين سالگرد خود
را جشن
مي گيرد.
گويا آن سخن عمربن عبدالعزيز خليفه اموي
در اينجا مصداق دارد كه "شكاف و اختلاف در ملت اسلامي نه بر سر خدا و پيامبر
كه درباره دينار و درهم مي باشد!"
"ميدل
ايست ميرور، فوريه99
